.
‘Op de wilde vaart wist je nooit wanneer je naar huis zou gaan. Op de Nieuwe Waterweg was je echt bijna thuis.’

Cornelis Harms (93)

Oud-machinist

Mijn vader was machinist bij K.P.M. in Indonesië, maar door malaria werd hij afgekeurd en moest hij terug naar Nederland. Toen ik klein was, zei hij al: ‘Jij wordt machinist.’ Dat was zijn visie. Bij hem was het niet gelukt.

Na de mulo en de ambachtsschool kreeg ik een studiebeurs bij Shell tankers. Mijn vader vond dat prachtig. Na twee jaar studie begon ik in 1948 als tweede machinist. Omdat ik bij Shell niet snel genoeg eerste machinist mocht worden, heb ik met mijn kwaaie kop ontslag genomen en in vier maanden tijd toch dat diploma gehaald. Bij Shell mocht ik terugkomen, maar weer onderop beginnen. 

Daarom ging ik naar de VNS, de Vereenigde Nederlandsche Scheepvaartmaatschappij, waar ik in één klap als tweede machinist kon beginnen. Ik maakte reizen van drie à vier maanden, maar toen mijn tweede zoon geboren moest worden, mocht ik kustreizen dichterbij huis maken. Daar ben ik ze nog dankbaar voor. 

In 1965 werd ik expert scheepswerktuigkundige bij de scheepvaartinspectie. Ik inspecteerde veel schepen van de Holland America Line (HAL). Dan voer ik veertien dagen mee tijdens de laatste cruise voor het jaarlijkse onderhoud en bleef ik tijdens het dokken aan boord voor controles.

In 1980 vloog de Prinsendam 1 van de HAL in brand bij Alaska. Iedereen kon gelukkig gered worden, maar het schip zonk. Aan een collega en mij werd gevraagd de scheepsramp te onderzoeken. Het gebrek aan kennis van diverse mensen bleek de oorzaak. Ik heb nog een bedankbriefje gekregen van de hoogste baas van de HAL in Amerika, omdat ze zeer onder de indruk waren van ons onderzoek.

Tegenwoordig woon ik langs de Nieuwe Waterweg. De rivier en Rotterdam betekenden voor mij thuiskomst, zeker in mijn tijd van de wilde vaart. Dan wist je nooit wanneer je naar huis zou gaan. Op de Nieuwe Waterweg was je echt bijna thuis.

meer zeelieden

Antonio Jr Montanez

‘Aan een stroompje liet ik het scheepje varen en beloofde ik mezelf dat ik op een dag zou proberen om zeeman te worden.’

Aad Noels

‘Ik kreeg verkering en toen vond ik het niet meer zo geweldig om lang weg te blijven.’

Gurkaran Gill

‘Het ding met zeelui is dat ze altijd zeggen dat dit hun laatste scheepscontract is, maar we gaan toch weer terug.’

Kees Schaap

‘Je ziet al die namen van vroeger terugkomen in de haven, zoals het natuurgebied De Beer dat is teloorgegaan.’

Dennis Laguisma

‘Als je vriendelijk en sociaal bent, maak je het leven aan boord beter.’

Rene Galozo

‘Op mijn opleiding zeiden we: we studeren hier om dollars in plaats van pesos te verdienen. Ik ben hier aan boord om geld te verdienen voor mijn familie.’

Ed van den Hoek

‘De haven is zó veelzijdig. Je kan er heel leuke banen vinden. Ik doe alles om de haven weer bekender te krijgen.’

Jeroen Wupkes

‘De haven staat nooit stil en verandert continu. Daar gaan wij in mee en we kunnen er op anticiperen.’

Rommel E. Dela Cruz

‘Het is belangrijk om een goede band met je collega’s te hebben. Je hebt niemand anders op zee.’

Yevhen Savchin

‘Ik vind het varen fijn vanwege de zee en het salaris. Ik heb bijna heel de wereld gezien.’

Chayka Valery

‘In het begin had ik heimwee. Mijn contract is voor zes maanden. En met twee maanden onderweg mis ik mijn familie wel.’

Peet de Rouw

‘Als je vroeger met een schip uit Schiedam vertrok, dan voer je ook echt de stad uit.’

Arie Jan Verheul

‘Ik heb heel vaak op de Nieuwe Waterweg en het Scheur gevaren. Het is geen moeilijke rivier om te bevaren. Goed overzichtelijk en goed aangegeven.’

Peter de Man

‘Als je ’s morgens de haven uitvaart en je ziet boven Rotterdam het zonnetje opkomen: dat is mooi. Kou of regen maakt mij niet uit.’

Ton Tromp

‘Volgens traditie werd ik gedoopt toen ik voor het eerst de evenaar overging: het Neptunusritueel. Ik kreeg een zeenaam: Geep, een doorzichtige vis.’

Cor Goudriaan

‘De liefde voor het water gaat best ver. Zelfs tijdens vakanties moet ik bootjes zien. Heel jammer dat ik over drie jaar met pensioen moet.’

Jeryl Leo S. Mabaquiao

‘Ik kan via internet met mijn vriendin en familie spreken wanneer ik maar wil. Dus voel ik me minder eenzaam dan de zeelieden vroeger.’

Agosto E. Peñaflor

‘Toen ik klaar was met mijn examen en een baan vond, kon ik mijn ouders eindelijk vertellen dat het me gelukt was. Ik was een zeeman geworden.’

Dennis Woodward

‘De vraag die ik het meeste stel als ik aan boord kom is: How are you?’

Florin Daniel Zaharia

‘Mijn zoon is 21, even oud als onze jongste matroos. Hij vindt mijn werk niet leuk. Te lang weg van je familie.’

Rick Slijk

‘Je gaat met windkracht 12 naar zee en dan moet je wel weten wat je aan elkaar hebt. Je moet elkaar honderd procent kunnen vertrouwen.’

Hans Casimiri

‘Het water is altijd anders. Het schip is anders, de bemanning is anders, het weer is anders, je hebt stroom mee of stroom tegen en de wind.’

Marith Molmans

‘Je ziet geen land om je heen dus dat is wel raar, maar ook heel mooi.’

Ursula Thon

‘Bovenin de stuurhut, negen meter boven de mensen, voel je het soms flink slingeren.’

Dirkjan Lub

‘Mijn ouders probeerden me nog een andere blik op de wereld te geven. Maar nee, ik wilde alleen maar zeevaart.’

Henk van der Lugt

‘Hoek van Holland is ontstaan bij het graven van de Nieuwe Waterweg, dus iets meer dan 150 jaar geleden. Het was een duingebied.’

Jeynus Diaquino

‘Het werken in de kombuis is een uitdaging, want je wilt iedereen tevreden stellen. Verschillende smaken, verschillende nationaliteiten.’

Rishabh Jangra

‘Ik was 22 toen ik begon met het verkennen van de wereld. Dat is vrij uniek, vergeleken met de gangbare carrières.’

Frans Heijlaerts

‘Wij hebben vaak met de sleepboot op de Nieuwe Waterweg gevaren en hebben geholpen met de aanleg van de Europoort. Wij versleepten baggerbakken.’

Piotr Ochrymowicz

‘Eerlijk gezegd heb ik niet nagedacht over stoppen met varen en wat er daarna gebeurt.’

Alexander Schellenboom

‘De Nieuwe Waterweg ken ik op mijn duimpje. Daar heb ik inmiddels het zout uit het water gevaren.’

Michal Serafinowicz

‘Er waren heel hoge golven. De hoogste was veertien meter hoog. En dat met een schip van maar veertig meter lang.’

Benjamin de Gelder

‘Als verkeersoperator ben je de gastheer van de haven, maar ook de bevoegde autoriteit. Daartussen moet je een middenweg vinden.’

Reinier van de Wetering

‘Als loods ken ik de Nieuwe Waterweg als mijn broekzak. Alle strekkingen, dieptes en getijden. Ik voel liefde voor het gebied.’

Wim van der Borden

‘Een zeeman werkt niet. Een zeeman vaart.’

Jan van Santen

‘Als er een schip van zee kwam, dan werd er een bal gehesen op de toren, zodat iedereen het wist.’

Rob Oosterlee

‘Rozenburg is het eerste dorp aan het Scheur zeg ik altijd. We zijn hier de poort van Europa.’

Frans Verbrugge

‘De Nieuwe Waterweg en het Scheur zijn voor mij een erg bekende werkplek. Ik kan daar zeker met mijn ogen dicht varen.’

Jiorgos Soppe

‘Ik heb soms heimwee naar mijn oude woonplaats, maar hier bij de zeekadetten ben ik te druk bezig om eraan te denken.’

Paul Streefkerk

‘Als loods is het de bedoeling dat je de haven goed kent. Ik heb meer dan 7000 reizen in de haven gemaakt, soms zelfs vier per dag.’

Daniel Pot

‘De rivier is een bewegend schilderij. Altijd iets bijzonders en het verandert altijd. Dat vind ik zo mooi aan het water.’

Alfred Kyle Young II

‘De grootste uitdaging waar je aan boord mee te kampen krijgt is heimwee, omdat je ver van je familie bent.’

Charles de Jonge

‘Als ik een schip zie langs varen weet ik precies hoeveel ton die is, uit welk land hij komt en van welke maatschappij hij is.’

Dmytro Shlopak

‘Ik ben vaak in Rotterdam geweest, maar helaas alleen in de haven. De terminals heb ik gezien, maar de stad nog nooit.’