Dirkjan Lub (33)
Registerloods
Ik groeide op in Rozenburg en fietste graag langs het Calandkanaal. Toen we naar Maassluis verhuisden, werd ik lid van het Zeekadettenkorps daar. De Rigel, het schip van de zeekadetten, is een oud loodsvaartuig. Er waren ook twee loodsen werkzaam en iemand die op de wilde vaart voer, dus we hoorden veel mooie verhalen. Er waren oudere zeekadetten die op de zeevaartschool zaten.
Toen het tijd was voor een schoolkeuze na de middelbare school, probeerden mijn ouders me nog een andere blik op de wereld te geven. Maar nee, ik wilde alleen maar zeevaart. Ik deed mbo zeevaart en ging stage lopen op stukgoedschepen die wereldwijd voeren. Wilde vaart, dus je weet aan het begin van je contract niet waar je naartoe gaat. Ik had het goed naar mijn zin, maar toch niet zo goed dat ik het de rest van mijn leven wilde doen.
Ik deed hbo zeevaart, gevolgd door acht jaar Holland America Line, waar ik aan boord mijn vriendin leerde kennen. Ik zag mezelf niet doorgroeien naar kapitein op een cruiseschip. Toen kwam het loodswezen bovendrijven. Ik kwam door de psychologische test en kon in februari 2020 beginnen met de opleiding. Eerst in IJmuiden, daarna in mijn eigen regio Rotterdam-Rijnmond.
Je maakt tweehonderd reizen door het gebied, verdeeld over dag en nacht. Je leert ook over wetgeving, procedures, heel de topografie van de haven, inclusief alle dieptes, meerpalen en kades. Alle koersen van de rivier kun je als loods dromen. Het is niet moeilijk om dat allemaal te leren, maar wel heel veel. Je moet dan ook honderd procent voor de opleiding gaan en het is een flinke aanslag op je persoonlijk leven.
Ik vaar inmiddels met schepen tot 125 meter. De Nieuwe Waterweg is een mooi stuk varen. Je weet precies waar je kan varen, waar het water sneller stroomt. De kribben weet je allemaal te vinden. In de mist varen op radarbeeld hebben we veel getraind tijdens simulatortrainingen, dus ik kan zonder naar buiten te kijken, aan de vorm van het radarbeeld, zien waar ik me begeef op de rivier.