.
‘De haven is zó veelzijdig. Je kan er heel leuke banen vinden. Ik doe alles om de haven weer bekender te krijgen.’

Ed van den Hoek (59)

Sjorder

Ik ben in de Rotterdamse wijk Feyenoord geboren, vlakbij het water. Mijn vader en veel van mijn familie werkten in de haven of in de scheepsbouw. Van jongs af aan ben ik met bootjes bezig geweest. In mijn jeugd zag je op Zuid nog allemaal havenkranen. Je had toen de haven om je heen. Dat is nu weg. Dat vind ik wel jammer, want daardoor is de haven onbekend bij veel jongeren. De haven is onzichtbaar geworden.

Vroeger zwom ik met mijn vrienden in de Rijnhaven. Daar lagen de bananenboten. Als er bananen overboord vielen, konden we die zo uit het water plukken. De markt stond onder de metro. Die was in die tijd in aanbouw. In de Maashaven was veel graan in de silo’s. Zo groei je met de haven op. Het heeft me altijd veel geïnteresseerd.

Op mijn 17e ben ik gaan varen. Ik zat op de wilde vaart. Zo kwam ik ineens overal. Dat was een mooie tijd. Ik werd stuurman. Toen ik een vriendin kreeg, nu mijn vrouw, wilde ik niet meer steeds zes maanden op zee zijn. Toen kreeg ik een leuke aanbieding om als sjorder aan de slag te gaan. In 1984 ben ik bij Matrans Marine Services begonnen en ik werk er nog steeds.

Ik ben inmiddels coördinator opleidingen en ik geef les in sjorren van alle voorkomende ladingen. Er is een trainingscentrum in de Waalhaven. Medewerker Havenoperaties heet die mbo-opleiding. Er is veel aandacht voor veiligheid. Dat is heel belangrijk, want het kan risicovol werk zijn, als je niet oplet.

Veel jongeren weten de haven als werkgever niet meer te vinden. Onbekend maakt onbemind. Dat vind ik heel jammer. Vandaar dat ik de haven altijd zoveel mogelijk promoot. Ik ben havenfotograaf en ik mag op boten en in de terminal fotograferen. Schepen, personeel, leerlingen: ik leg zo veel mogelijk vast. Mijn foto’s deel ik op Instagram en www.werkeninderotterdamsehaven.nl. De haven is zó veelzijdig. Je kan er heel leuke banen vinden. Ik doe alles om de haven weer bekender te krijgen.

meer zeelieden

Antonio Jr Montanez

‘Aan een stroompje liet ik het scheepje varen en beloofde ik mezelf dat ik op een dag zou proberen om zeeman te worden.’

Kees Schaap

‘Je ziet al die namen van vroeger terugkomen in de haven, zoals het natuurgebied De Beer dat is teloorgegaan.’

Rommel E. Dela Cruz

‘Het is belangrijk om een goede band met je collega’s te hebben. Je hebt niemand anders op zee.’

Dennis Laguisma

‘Als je vriendelijk en sociaal bent, maak je het leven aan boord beter.’

Yevhen Savchin

‘Ik vind het varen fijn vanwege de zee en het salaris. Ik heb bijna heel de wereld gezien.’

Aad Noels

‘Ik kreeg verkering en toen vond ik het niet meer zo geweldig om lang weg te blijven.’

Jeroen Wupkes

‘De haven staat nooit stil en verandert continu. Daar gaan wij in mee en we kunnen er op anticiperen.’

Peet de Rouw

‘Als je vroeger met een schip uit Schiedam vertrok, dan voer je ook echt de stad uit.’

Chayka Valery

‘In het begin had ik heimwee. Mijn contract is voor zes maanden. En met twee maanden onderweg mis ik mijn familie wel.’

Rene Galozo

‘Op mijn opleiding zeiden we: we studeren hier om dollars in plaats van pesos te verdienen. Ik ben hier aan boord om geld te verdienen voor mijn familie.’

Gurkaran Gill

‘Het ding met zeelui is dat ze altijd zeggen dat dit hun laatste scheepscontract is, maar we gaan toch weer terug.’

Arie Jan Verheul

‘Ik heb heel vaak op de Nieuwe Waterweg en het Scheur gevaren. Het is geen moeilijke rivier om te bevaren. Goed overzichtelijk en goed aangegeven.’

Rick Slijk

‘Je gaat met windkracht 12 naar zee en dan moet je wel weten wat je aan elkaar hebt. Je moet elkaar honderd procent kunnen vertrouwen.’

Peter de Man

‘Als je ’s morgens de haven uitvaart en je ziet boven Rotterdam het zonnetje opkomen: dat is mooi. Kou of regen maakt mij niet uit.’

Ton Tromp

‘Volgens traditie werd ik gedoopt toen ik voor het eerst de evenaar overging: het Neptunusritueel. Ik kreeg een zeenaam: Geep, een doorzichtige vis.’

Jeryl Leo S. Mabaquiao

‘Ik kan via internet met mijn vriendin en familie spreken wanneer ik maar wil. Dus voel ik me minder eenzaam dan de zeelieden vroeger.’

Dennis Woodward

‘De vraag die ik het meeste stel als ik aan boord kom is: How are you?’

Florin Daniel Zaharia

‘Mijn zoon is 21, even oud als onze jongste matroos. Hij vindt mijn werk niet leuk. Te lang weg van je familie.’

Hans Casimiri

‘Het water is altijd anders. Het schip is anders, de bemanning is anders, het weer is anders, je hebt stroom mee of stroom tegen en de wind.’

Marith Molmans

‘Je ziet geen land om je heen dus dat is wel raar, maar ook heel mooi.’

Agosto E. Peñaflor

‘Toen ik klaar was met mijn examen en een baan vond, kon ik mijn ouders eindelijk vertellen dat het me gelukt was. Ik was een zeeman geworden.’

Cor Goudriaan

‘De liefde voor het water gaat best ver. Zelfs tijdens vakanties moet ik bootjes zien. Heel jammer dat ik over drie jaar met pensioen moet.’

Jeynus Diaquino

‘Het werken in de kombuis is een uitdaging, want je wilt iedereen tevreden stellen. Verschillende smaken, verschillende nationaliteiten.’

Henk van der Lugt

‘Hoek van Holland is ontstaan bij het graven van de Nieuwe Waterweg, dus iets meer dan 150 jaar geleden. Het was een duingebied.’

Alexander Schellenboom

‘De Nieuwe Waterweg ken ik op mijn duimpje. Daar heb ik inmiddels het zout uit het water gevaren.’

Rishabh Jangra

‘Ik was 22 toen ik begon met het verkennen van de wereld. Dat is vrij uniek, vergeleken met de gangbare carrières.’

Benjamin de Gelder

‘Als verkeersoperator ben je de gastheer van de haven, maar ook de bevoegde autoriteit. Daartussen moet je een middenweg vinden.’

Frans Heijlaerts

‘Wij hebben vaak met de sleepboot op de Nieuwe Waterweg gevaren en hebben geholpen met de aanleg van de Europoort. Wij versleepten baggerbakken.’

Cornelis Harms

‘Op de wilde vaart wist je nooit wanneer je naar huis zou gaan. Op de Nieuwe Waterweg was je echt bijna thuis.’

Ursula Thon

‘Bovenin de stuurhut, negen meter boven de mensen, voel je het soms flink slingeren.’

Dirkjan Lub

‘Mijn ouders probeerden me nog een andere blik op de wereld te geven. Maar nee, ik wilde alleen maar zeevaart.’

Michal Serafinowicz

‘Er waren heel hoge golven. De hoogste was veertien meter hoog. En dat met een schip van maar veertig meter lang.’

Piotr Ochrymowicz

‘Eerlijk gezegd heb ik niet nagedacht over stoppen met varen en wat er daarna gebeurt.’

Wim van der Borden

‘Een zeeman werkt niet. Een zeeman vaart.’

Dmytro Shlopak

‘Ik ben vaak in Rotterdam geweest, maar helaas alleen in de haven. De terminals heb ik gezien, maar de stad nog nooit.’

Daniel Pot

‘De rivier is een bewegend schilderij. Altijd iets bijzonders en het verandert altijd. Dat vind ik zo mooi aan het water.’

Jan van Santen

‘Als er een schip van zee kwam, dan werd er een bal gehesen op de toren, zodat iedereen het wist.’

Reinier van de Wetering

‘Als loods ken ik de Nieuwe Waterweg als mijn broekzak. Alle strekkingen, dieptes en getijden. Ik voel liefde voor het gebied.’

Jiorgos Soppe

‘Ik heb soms heimwee naar mijn oude woonplaats, maar hier bij de zeekadetten ben ik te druk bezig om eraan te denken.’

Frans Verbrugge

‘De Nieuwe Waterweg en het Scheur zijn voor mij een erg bekende werkplek. Ik kan daar zeker met mijn ogen dicht varen.’

Rob Oosterlee

‘Rozenburg is het eerste dorp aan het Scheur zeg ik altijd. We zijn hier de poort van Europa.’

Alfred Kyle Young II

‘De grootste uitdaging waar je aan boord mee te kampen krijgt is heimwee, omdat je ver van je familie bent.’

Charles de Jonge

‘Als ik een schip zie langs varen weet ik precies hoeveel ton die is, uit welk land hij komt en van welke maatschappij hij is.’

Paul Streefkerk

‘Als loods is het de bedoeling dat je de haven goed kent. Ik heb meer dan 7000 reizen in de haven gemaakt, soms zelfs vier per dag.’